زبانحال امیرالمؤمنین علی علیهالسلام در بستر شهادت
رستگــاریِ خــودم را زِ سحـر می بینم رویِ فــرقم به خدا خـونِ جگـر می بینم گرچه از زخم، سرم تا نوکِ پا میسوزد خــویش را در وسطِ شعـلــۀ در می بینم خانه ام سوخت،گُلم سوخت،دلم سوخت،فقط سالها هست که خــاکستر و پَــر می بینم همه سرمایهٔ من فاطمه ام بود که رفت از غم اوست که یک عمر شرر می بینم زینـبـم گـفت بمـانــم ، وَ بمانــم چه کـنم من که جامانده خودم را ز سفـر می بینم دختــرم گــریـه نکـن کـربـبـلائی داری من تورا پشتِ سـرِ نـیـزه و سر می بینم |